Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

antistasi

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Ο πλανήτης μας βιώνει μια εποχή νέων επεκτατικών εξορμήσεων για παγκόσμια κυριαρχία. Πρωταγωνιστές δεν είναι πλέον τα εθνικά κράτη, αλλα μιά ελίτ από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες και ομίλους καθώς και ιδιωτικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς – τράπεζες.
Οι ανεπανάληπτες και πρωτόγνωρες αυτές αλλαγές που ζούμε σήμερα δεν είναι παρά η υλοποίηση της ατζέντας γιά παγκόσμια διακυβέρνηση και για ένα νέο πολιτιστικο-οικονομικό αποικισμό, που μέσω της αποσταθεροποίησης, του αφελληνισμού του δυτικού πολιτισμού και της γεωπολιτικής αναδιάταξης της Ευρώπης των εθνών, δεν αποβλέπει παρά:
  • στην εγκαθίδρυση μιάς παγκόσμιας ηγεμονίας και
  • στην ιδιοποίηση του φυσικού πλούτου και του ο,τιδήποτε σχετίζεται με τον κώδικα της ζωής και της φύσης.
Προωθείται ένας άνθρωπος γυμνός απο το παρελθόν του, χωρίς οικογένεια, σε μια κοινωνία – εργοστάσιο / εμπορικό κέντρο, χωρίς ιστορία εξέλιξης, ομοιόμορφος, με κατευθυνόμενο μέλλον. Με λίγα λόγια ένας άβουλος άνθρωπος θερμοκηπίου που παλινδρομεί μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης μέσα σε μιά «ανοικτή διταξική κοινωνία απελπισίας». Ενα άβαταρ!
Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, όπου ο αδυσώπητος αυτός και πολυσχιδής πόλεμος έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα σε κάθε πτυχή της Ελληνικής Κοινωνίας και της Εθνικής ακαιραιότητας.
Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να συμβεί!
Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε σε ένα ανεξάρτητο κίνημα ελεύθερων πολιτών που αγωνίζονται για τον ανθρωπισμό, την ελευθερία, την απρόσκοπτη άσκηση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, τον ορθολογισμό, την κοινωνική ευθύνη, την ομορφιά, και την επιδίωξη της αριστείας.
Σας προσκαλούμε να γίνετε μέλη ενός κινήματος που επιστρατεύεται σε έναν αγώνα μέσω του διαδικτύου, ενάντια στις μεθόδους της διεθνούς μεσιτείας για την εξουσία και αυτών που την υπηρετούν, ενάντια στα διαπλεκόμενα Μέσα Ενημέρωσης και προπαγάνδας.
Σας προσκαλούμε να γίνετε μέλη ενός κινήματος που αγωνίζεται να αφυπνήσει, να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει με ιδέες, λύσεις και προτάσεις, ετσι ώστε να επαναπροσανατολίσει την πολιτική βούληση και τις αποφάσεις των δημοσίων προσώπων και λειτουργών προς την κατεύθυνση μιάς ελεύθερης, δίκαιης, και ανθρώπινης κοινωνίας.
Σας προσκαλούμε να γίνετε μέλη ενός κινήματος που θα εκθέτει τις πρακτικές των μέσων ενημέρωσης, της προκατάληψης, της παραπληροφόρησης, της μισής αλήθειας και της λογοκρισίας και θα εξουδετερώνει τα όπλα μαζικής εξαπάτησης που διαμορφώνουν και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και περιθωριοποιούν οποιεςδήποτε αποκλίνουσες απόψεις.
Σας προσκαλούμε να γίνετε μέλη ενός κινήματος που παρεμβαίνει για το κοινό καλό και το δικαίωμα κάθε ατόμου για μια καλύτερη ζωή.
Συστρατευθείτε με τους ΈλληνεςOnline σήμερα!
Εμείς προσφέρουμε την τεχνολογική υποδομή, τον χώρο συνάντησης και τα εργαλεία. Εσείς, το καθαρό μυαλό σας, θέληση γιά δράση, τη δημιουργικότητα, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σας για το μέλλον.
 Μαζί θα ανάψουμε την σπίθα αλλαγής για έναν καλύτερο κόσμο!
Πρέπει να μεγαλώσει το κίνημά μας, να πολλαπλασιασθεί ο αριθμός των ανθρώπων που κάνουν αντίσταση σ΄αυτές τις επιβαλλόμενες και αφύσικες αλλαγές. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ό,τι κινδυνεύει, για να χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)