Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ


Ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει  μία πρωτοφανή οικονομική και πολιτική κρίση (βλ. άρθρο Violence grips Athens, 13 Φεβρουαρίου). Άνθρωποι οδηγούνται στην φτώχεια και τη μαζική ανεργία από τις απαιτήσεις της λεγόμενης Τρόικα. Τα νοσοκομεία στην Ελλάδα ξεμένουν από φάρμακα, σχεδόν οι μισοί νέοι είναι άνεργοι, εργαζόμενοι σε ορισμένους τομείς έχουν μήνες να πληρωθούν, οι συνθήκες διαβίωσης των συνταξιούχων συνθλίβονται, και πολλοί άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να καταφύγουν σε συσσίτια απόρων ή να ψάχνουν στα σκουπίδια.  

Τώρα η Τρόικα απαιτεί περικοπή 23% του κατώτατου μισθού, απολύσεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, και περαιτέρω περικοπές σε συντάξεις, οι οποίες ήδη έχουν χάσει σχεδόν το 50% της αξίας τους. Το διεθνές κεφάλαιο εκποιεί το ενεργητικό μιας ολόκληρης χώρας και διαλύει τον κοινωνικό της ιστό. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των μέτρων λιτότητας που εισάγονται σε όλη την Ευρώπη. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ενώ τα μέτρα αυτά προστατεύουν τα συμφέροντα των πλουσίων, επιδεινώνουν την κατάσταση για την πλειοψηφία του πληθυσμού. Ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα, θα το δούμε να συμβαίνει στην Πορτογαλία αύριο και στην Ιρλανδία μεθαύριο. Στην Βρετανία, η κυβέρνηση συνασπισμού επιδιώκει αντίστοιχα μέτρα, που θα έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση του μισθού των εργαζομένων, την αύξηση των ετών εργασίας για μια μικρότερη σύνταξη, την αποδιοργάνωση του ΕΣΥ, καθώς και άλλων δημόσιων υπηρεσιών. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο διάσημος συνθέτης του Ζορμπά, και ο Μανώλης Γλέζος, βετεράνος αγωνιστής της αντίστασης κατά της ναζιστικής κατοχής, εξέδωσαν κάλεσμα για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Μετώπου για την υπεράσπιση του ελληνικού λαού και όσων αντιμετωπίζουν τη λιτότητα. Αποφασίσαμε να υποστηρίξουμε το κάλεσμα αυτό και να δουλέψουμε με τα εργατικά συνδικάτα, τα κινήματα και τα κόμματα σε όλη την Ευρώπη για να δημιουργηθεί μία Ευρωπαϊκή Εκστρατεία Αλληλεγγύης για την υπεράσπιση του ελληνικού λαού. Θα οργανώσουμε την αλληλεγγύη και θα ενισχύσουμε την έμπρακτη υποστήριξη του ελληνικού λαού. δεν είναι δυνατόν να πληρώσει εκείνος για μία κρίση για την οποία δεν είναι υπεύθυνος.

Tony Benn 
Len McCluskey Γενικός Γραμματέας βρετανικού συνδικάτου  Unite
Mark Serwotka Γενικός Γραμματέας βρετανικού συνδικάτου Δημοσίων και Εμπορικών Υπηρεσιών (PCS) 
Bob Crow Γενικός Γραμματέας βρετανικής Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, Ναυτεργατών και εργαζόμενων στις Μεταφορές (RMT)
Billy Hayes Γενικός Γραμματέας βρετανικής  Ένωσης Εργαζομένων Επικοινωνίας (CWU)
Michelle Stanistreet Γενική Γραμματέας βρετανικής Εθνικής Ένωσης Δημοσιογράφων Βρετανίας και Ιρλανδίας (NUJ)
Manuel Cortes Γενικός Γραμματέας βρετανικού συνδικάτου μεταφορών TSSA
Matt Wrack Γενικός Γραμματέας βρετανικής Ένωσης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών (FBU)
Christine Blower Γενική Γραμματέας βρετανικής  Εθνικής Ένωσης Δασκάλων (NUT)
Jeremy Corbyn βουλευτής
Caroline Lucas βουλευτής
John McDonnell βουλευτής
Andrew Burgin Γραμματέας βρετανικής εκστρατείας Συνασπισμός Αντίστασης (Coalition of Resistance)
Romayne Phoenix Πρόεδρος βρετανικής εκστρατείας Συνασπισμός Αντίστασης (Coalition of Resistance)
Imran Khan Συμπρόεδρος βρετανικής Χάρτας του λαού (People's Charter)
John Hendy Συμπρόεδρος βρετανικής Χάρτας του λαού (People's Charter)
Frank Cooper Πρόεδρος Εθνικής Συνέλευσης Συνταξιούχων (National Pensioners Convention)
Tariq Ali
Owen Jones
Lee Jasper, Συνασπισμός Black Activists Rising Against Cuts
Paul Mackney Αντιπρόεδρος βρετανικής εκστρατείας Συνασπισμός Αντίστασης (Coalition of Resistance)
James Meadway Ανώτερος Οικονομολόγος, βρετανική οργάνωση New Economics Foundation
Kate Hudson
Lindsey German
Rachel Newton Συντονιστής, βρετανικής Χάρτας του λαού (People's Charter)
Sean Rilla Razka Εκλεγμένος Πρόεδρος, ULU
Pete Murray, Green party trade union group
Peter Allen Συντονιστής, Green Left
Patrick Sikorski βρετανική Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών, Ναυτεργατών και εργαζόμενων στις Μεταφορές (RMT)
Chris Bambery
Clare Solomon Συνεκδότρια βιβλίου Springtime: The New Student Rebellions
Cherry Sewell βρετανική εκστρατεία Συνασπισμός Αντίστασης (Coalition of Resistance) 
Cat Boyd Πρόεδρος  βρετανικής εκστρατείας Συνασπισμός Αντίστασης (Coalition of Resistance, Γλασκώβη)

Πριν έρθω στην Ελλάδα τον Αύγουστο, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους μίλησα είχαν κάποιου είδους σχόλιο να κάνουν για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Εκείνη τη στιγμή τα αγνόησα. Φυσικά και θα είμαι μια χαρά - τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπερβάλλουν. Πέντε μήνες μετά, δεν έχω πια τη βεβαιότητα ότι, παρότι τα πράγματα είναι δύσκολα, θα καλυτερεύσουν σύντομα.

Πεισματικά υπερήφανη για την πατρίδα μου, αρνούμουν να πιστέψω ότι αυτό είναι κάτι το οποίο δε θα ξεπερνούσαμε. Ξεκίνησα ένα μπλογκ, όπου «ανέβαζα» καθημερινά φωτογραφικά στιγμιότυπα της ζωής μου στην Αθήνα, σε μια προσπάθεια να αντισταθμίσω εικόνες σαν αυτές των  NY Times «Εικόνα της Ημέρας», οι οποίες συνήθως δεν ήταν θετικές. Αλλά μόνο μια γρήγορη ματιά στα νέα σήμερα δείχνει ότι αυτή η κατάσταση οπωσδήποτε δεν είναι κάτι που πρόκειται να φύγει. Παρατηρώ ότι κάθε εβδομάδα υπάρχει μία νέα κενή βιτρίνα στην εμπορική περιοχή απ' όπου περνώ καθημερινά. Οι αγωνίες των συναδέλφων μου για τις περικοπές στους μισθούς και για το μέλλον των παιδιών τους είναι σοβαρές και αυξανόμενες. Ο αριθμός των άστεγων στους δρόμους έχει αυξηθεί δραματικά. Αυτό που ξέρω είναι ότι στον μέσο Έλληνα δεν αξίζει αυτό. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο «διογκωμένος δημόσιος τομέας», τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας, φαίνεται να αγνοεί το γεγονός ότι κι αυτοί οι υπάλληλοι είναι άνθρωποι, άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα υπαίτιοι. Η κατάσταση δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει, κάτι πρέπει να αλλάξει. Απλώς ελπίζω η Ελλάδα να μπορέσει να επιβιώσει.        

Katherine Poseidon

από την εφημερίδα GUARDIAN της Δευτέρας 13. Φεβρουαρίου 2012

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)