Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Πατριωτικό Μέτωπο


Αθήνα, 22 Μαρτίου 2013.
Δήλωση Βιτάλη για τη στάση των Ρώσων στη Κύπρο.
Με δεδομένο το αρνητικό κλίμα που προέκυψε για τη στάση των Ρώσων, στις πρόσφατες, δραματικές εξελίξεις στη Κύπρο, και το αίτημα, στελεχών, μελών και φίλων του Πατριωτικού Μετώπου, αλλά και ανθρώπων της ενημέρωσης, «να πάρει θέσει το Κίνημα, ως Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης», ο κ. Βιτάλης, Πρόεδρος του ΠΑΜ, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ήμαστε αυτοί που πρώτοι και ήδη από πρόπερσι, αφότου ξεκίνησαν οι επίσημες επαφές μας με το Ρωσικό Administration και την ένταξή μας στο πολιτικό σκέλος  της Ευρασιατικής Ένωσης, ως Συνδεδεμένο τη Μέλος, ζητήσαμε από τους Ρώσους φίλους μας, να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τους, σε σχέση με την Ελλάδα. Με αναθεώρηση κατ’ αρχήν του γεωστρατηγικού status quo, που ισχύει μετά τη Διάσκεψη της Γιάλτας και σύμφωνα με την οποία, η Ελλάδα, εντάχθηκε στη σφαίρα επιρροής των Δυτικών.
Ακόμη και πρόσφατα στην κατεπείγουσα συνάντησή μας στη Μόσχα, τονίσαμε αυτήν την ανάγκη, σε κορυφαία στελέχη, τόσο του ρωσικού Administration, όσο και της κρατικής Gazprom. Καλώντας τους επιμόνως να αντιληφθούν πως αν θέλουν να έχουν μια αποτελεσματική πολιτική στη Νοτιοανατολική Ευρώπη γενικότερα, και στην Ελλάδα ειδικότερα, θα πρέπει να επανεξετάσουν τις τακτικές τους, οι οποίες μέχρι σήμερα, περιορίζονται στην οικονομική τους διάσταση, και όχι στην γεωστρατηγική.
Η πρόσφατη στάση των Ρώσων στην Κύπρο, κατέδειξε την ορθότητα των θέσεών μας. Η οικονομική και μόνο διάσταση της έκφρασης της Ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, όχι μόνο δεν λειτούργησε, αλλά και ενέτεινε τη δυσαρέσκεια απέναντι στις επιλογές της Ρωσικής Κυβέρνησης, τόσο του ελληνικού Λαού, όσο και των Φίλων Ρώσων, που αγωνίζονται στη Ρωσική Ομοσπονδία, για την ανάπτυξη των Ελληνορωσικών σχέσεων. Μια δυσαρέσκεια, η οποία τεχνηέντως καλλιεργείται και υπερμεγενθύνεται σήμερα, από ευρατλαντικών συμφερόντων κέντρα, που δρουν στη Ελλάδα.
Το Πατριωτικό Μέτωπο από την πλευρά του, παραμένει σταθερά προσηλωμένο στην θεμελιώδη αρχή του, για επιστροφή της χώρας στις φυσικές και ιστορικές της συμμαχίες. Δεδομένου ότι, αυτές οι συμμαχίες, παρά τα προβλήματά τους (πχ Ορλωφικά, αποστολή από τον Ελ. Βενιζέλο, ελληνικής ταξιαρχίας για να χτυπήσει τους Μπολσεβίκους, στήριξη του Μουσταφά Κεμάλ από τον Λένιν, δίωξη των Ποντίων από τον Στάλιν, Πανσλαβισμός κλπ), υπήρξαν θετικές για την χώρα μας. Όπως πχ Φιλική Εταιρία, Κολοκοτρώνης, Καποδίστριας, Υψηλάντηδες, Βαρβάκης, Βαλκανικοί Πόλεμοι και πολλά άλλα, γνωστά στην ιστορία αυτού του τόπου.  Σε αντίθεση με τις Συμμαχίες μας με τη Δύση, που μόνο δεινά επισώρευσαν στην Πατρίδα και το Λαό μας. Δεινά όπως ο Εμφύλιος, η εισβολή στην Κύπρο το ’74, αλλά και η σημερινή αντιμετώπιση της Ελλάδας από τη Δύση, ως του παρία του οποίου τα ιμάτια, θα πρέπει να διαμελιστούν.
Οι εν εξελίξει συναντήσεις Πούτιν με τον νεοεκλεγέντα Κινέζο Πρόεδρο Σι Ζινπίνγκ και η ατζέντα η οποία συμπεριλαμβάνει και την ανάπτυξη νέας γεωστρατηγικής πολιτικής, με επανεξέταση της καταστροφικής και για το Λαό μας, Διάσκεψη της Γιάλτας, αφήνει πολλά περιθώρια για αισιόδοξες εξελίξεις, στο ζήτημα αυτό.
Ο μονοπολικός κόσμος τον οποίον έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι τους, μόνο αρνητικά έχει επισωρεύσει στην διεθνή κοινότητα των Λαών. Είθε, Ρωσία και Κίνα, να επισπεύσουν τις συμφωνίες τους, οι οποίες θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός νέου, πολιπολικού κόσμου. Μακριά και πέρα από τη Νέα Τάξη, το διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο αλλά και τις πολυεθνικές, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε υπερκυβερνήσεις/δικτατορίες, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Όσο γι’ αυτούς που πανηγυρίζουν για τους «εναγκαλισμούς» Πούτιν-Μέρκελ, τους υπενθυμίζουμε το σύμφωνο Μολότωφ/Ρίπεντροπ του 1939. Τα χαμόγελα και οι θερμές χειραψίες των υπουργών εξωτερικών των δύο χωρών, δεν εμπόδισαν τη μετά από λίγο μόνο καιρό εισβολή της Γερμανίας στη Ρωσία, και τα εκατομμύρια τους νεκρούς, στη μάχη του Στάλινγκραντ. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε, τι θα γράψει η ιστορία.
Ο καιρός γαρ εγγύς».
Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 
Γραφεία Αθηνών: 
Διδυμοτείχου 15-17, 
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 
http://www.pamet.gr 
pametopo@gmail.com
«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442
www.allilegion.gr 
allilegion@gmail.com
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)