Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Γ. Δελαστικ- Eνεργειακή ομηρεία της πατρίδας μας από την Τουρκία 19/12/13

Ομηρος της Τουρκίας η Ελλάδα στον τομέα του φυσικού αερίου


Σχεδόν απαρατήρητη πέρασε η είδηση. Εσκεμμένα. 

Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου θα ήταν να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός τι σημαίνει στην πράξη η ενεργειακή ομηρεία της πατρίδας μας από την Τουρκία στον τομέα του φυσικού αερίου, στην οποία συνειδητά μας οδηγούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την επιλογή τους να συμμετάσχει η Ελλάδα στη διέλευση του αγωγού ΤΑΡ και όχι του ρωσικού «Σάουθ Στριμ». 

Ήδη από τώρα, οι Τούρκοι δεν έχουν κανέναν δισταγμό να αφήσουν χριστουγεννιάτικα... χωρίς φυσικό αέριο Ελληνες καταναλωτές! 

Ελάχιστοι Ελληνες γνωρίζουν ότι από την Παρασκευή ο ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου, η εταιρεία που ο Αντ. Σαμαράς έδωσε με τα μισά λεφτά στους Αζέρους και όχι στους Ρώσους που πρόσφεραν τα υπερδιπλάσια χρήματα!) υποχρεώθηκε να κηρύξει το ελληνικό σύστημα φυσικού αερίου σε κατάσταση συναγερμού! Ακόμη πιο λίγοι βέβαια έχουν γνώση του γεγονότος ότι αυτός ο συναγερμός οφείλεται στο ότι οι Τούρκοι αρνούνται να παραδώσουν στη χώρα μας τις συμφωνημένες ποσότητες βάσει συμβολαίων αζερινού φυσικού αερίου, τις οποίες κρατούν για τον εαυτό τους! 

Οι εκδιωχθέντες από την κυβέρνηση Σαμαρά Ρώσοι στην υπόθεση του ΔΕΣΦΑ είναι αυτοί που μας έσωσαν μέχρι τώρα! Παράλληλα, η κυβέρνηση και οι υπηρεσιακοί παράγοντες εκλιπαρούν τους... Αλγερινούς (!) προκειμένου αυτοί να συναινέσουν αρχικά και να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν στη συνέχεια ώστε ένα φορτίο υγροποιημένου φυσικού αερίου που έπρεπε να μας το παραδώσουν στις 28 Δεκεμβρίου να μπορέσουν να φτάσει στον σταθμό φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας την... παραμονή των Χριστουγέννων για να μην υποχρεωθούν να κάνουν Χριστούγεννα χωρίς θέρμανση Ελληνες καταναλωτές που χρησιμοποιούν για τον σκοπό αυτό φυσικό αέριο από το δίκτυο διανομής! 

Οι ποσότητες υγροποιημένου φυσικού αερίου που υπάρχουν στον σταθμό της Ρεβυθούσας αυτή τη στιγμή είναι ανεπαρκείς για να καλύψουν την εγχώρια ζήτηση. Οι παραδινόμενες ποσότητες φυσικού αερίου μέσω του ελληνοτουρκικού αγωγού άρχισαν να μειώνονται τη Δευτέρα, 2 Δεκεμβρίου, και την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου σταμάτησαν εντελώς. Οι Ρώσοι ανταποκρίθηκαν στο αίτημα των ελληνικών ενεργειακών αρχών και άρχισαν να προμηθεύουν τη χώρα μας με 20% περισσότερο από τις συμβατικές τους υποχρεώσεις φυσικό αέριο για να υποκαταστήσουν εν μέρει τις ελλείψεις που προκάλεσε η διακοπή της ροής αζερινού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας. Οι συνεχείς πιέσεις οδήγησαν σε μια κάποια επανέναρξη ροής φυσικού αερίου από την Τουρκία, από προχτές, χωρίς πάντως να είναι σε γνώση του γράφοντος την ώρα συγγραφής αυτού του άρθρου αν οδηγούμαστε σε πλήρη ή σε μερική αποκατάσταση της ροής. 

Εννοείται ότι η Τουρκία δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα να κρατάει για εσωτερική της κατανάλωση ποσότητες που προορίζονται για την Ελλάδα, αλλά κάθε φορά που έχει τέτοια ανάγκη (π.χ. το 2012) δεν διστάζει καθόλου να διακόψει τη ροή προς την Ελλάδα, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τις συνέπειες της πράξης της για την ελληνική αγορά φυσικού αερίου! Πάλι από τους Ρώσους (που έδιωξε προκλητικά από τον ΔΕΣΦΑ, ξαναθυμίζουμε!) σχεδιάζει η κυβέρνηση Σαμαρά να ζητήσει πρόσθετες ποσότητες φυσικού αερίου μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού. Ως τελευταία λύση, η διοίκηση της δημόσιας επιχείρησης φυσικού αερίου (ΔΕΠΑ) διερευνά την αγορά επιτόπου εξωφρενικά ακριβού υγροποιημένου φυσικού αερίου, τινάζοντας στον αέρα το ταμείο της. 

Οι λόγοι της τουρκικής στάσης δεν είναι αυτή τη φορά πολιτικοί. Η μεγάλη κακοκαιρία στην Τουρκία αύξησε την εσωτερική ζήτηση και οι Τούρκοι προτιμούν φυσικά να ζεστάνουν τον δικό τους πληθυσμό παρά να τηρήσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους προς τους Έλληνες. 

Αυτή η κατάσταση όμως είναι ένα πολύ διδακτικό μάθημα για την Αθήνα. Αποδεικνύει γιατί σε καμία απολύτως περίπτωση δεν πρέπει να αφεθεί να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος με τον αγωγό ΤΑΡ για να εξασφαλίσουν την εύνοια των Αμερικανών μήπως και παραμείνουν στην εξουσία! Τώρα η Ελλάδα αγοράζει πρωτίστως ρωσικό φυσικό αέριο. 

Αν, όταν κατασκευαστεί και λειτουργήσει ο ΤΑΡ μετά από πέντε - έξι χρόνια, αφήσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις να καταστεί η χώρα μας ενεργειακός όμηρος της Τουρκίας σε βαθμό πολύ χειρότερο από τον σημερινό, το πολιτικό έγκλημα εις βάρος της πατρίδας μας θα είναι κάτι παραπάνω από ειδεχθές. Δεν παραδίνεις τον εφοδιασμό της Ελλάδας σε φυσικό αέριο στα χέρια του χειρότερου και πανίσχυρου εχθρού σου. 
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63935823

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)