Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Καταπέλτης M.Ιγνατίου για τον Γ.Παπανδρέου- Πανικόβλητη αντίδρασητου πρώην πρωθυπουργο

ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ.
Με ένα άρθρο καταπέλτη ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει πως ο Γ. Παπανδρέου ήταν αυτός που αρνήθηκε το «κούρεμα» στον Στρος Καν το 2010 και οδηγηθήκαμε στον κυκεώνα του Μνημονίου...
Ο γνωστός δημοσιογράφος Μ. Ιγνατίου απάντησε στην πανικόβλητη αντίδραση του Γιώργου Παπανδρέου στις αποκαλύψεις του δημοσιογράφου σύμφωνα με τις οποίες αποδεικνύεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν διαπραγματεύτηκε το 2010 το κούρεμα του ελληνικού χρέους παρότι το είχε προτείνει ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Στρος Κάν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου στην απαντητική επιστολή προς τον Μ. Ιγνατίου που κοινοποίησε μέσω του εκπροσώπου τύπου του Γιώργου Ελενόπουλου, ισχυρίζεται ότι “Έσωσε την Ελλάδα” χωρίς να παρουσιάζει κάποια τεκμηριωμένη ανάλυση  για να στηρίξει την τοποθέτηση του. 
Όπως αναφέρει στην απάντηση του ο Μ. Ιγνατίου, δυστυχώς για τον πρώην πρωθυπουργό,  «είναι τα έγγραφα του ΔΝΤ που βρίσκονται απέναντί του» και όχι ο Έλληνας δημοσιογράφος, ενώ διερωτάται, “Ποιός άραγε λέει αλήθεια; ο κ. Παπανδρέου που ισχυρίζεται ότι έθεσε από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους, ή οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου που σε κλειστή απόρρητη συνεδρίαση διαβεβαίωναν τα μέλη του Δ.Σ. που επέκριναν το ελληνικό πρόγραμμα επειδή έλειπε το βασικό στοιχείο του «κουρέματος» και έτσι ήταν προδιαγεγραμμένη η αποτυχία του Προγράμματος, ότι είναι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές που απέρριψαν την αναδιάρθρωση του χρέους;”.
Κάνοντας ένα βήμα μπροστά ο γνωστός δημοσιογράφος ερωτά τον πρώην πρωθυπουργό, “Γιατί ο κ. Παπανδρέου δεν απάντησε μέχρι σήμερα στα επίσημα έγγραφα του ΔΝΤ και συγκεκριμένα στις αναφορές των ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων του Ταμείου που δημοσιεύθηκαν τον Ιούνιο του 2013, ότι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές θεωρούσαν ως κόκκινη γραμμή και πολιτικά ριψοκίνδυνο το κούρεμα του χρέους».
Και ολοκληρώνει την επιστολή του με μία πρόταση προς τον πρώην πρωθυπουργό ζητώντας από αυτόν  να δώσει τα όποια στοιχεία που διαθέτει και να επιτρέψει τη δημοσίευση των πρακτικών του υπουργικού συμβουλίου για να ανατρέψει τις κατηγορίες του ΔΝΤ εναντίον του.
Νωρίτερα με άρθρο του στο Έθνος της Κυριακής ο Μ. Ιγνατίου είχε αποκαλύψει απόρρητα έγγραφα του ΔΝΤ σύμφωνα με τα οποία  ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου αρνήθηκε την πρόταση του  επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν για «κούρεμα» στο ελληνικό χρέος κάτι που το ταμείο ζητούσε επίμονα εως και τον Οκτώβριο του 2010.
Η απόφαση του Γ. Παπανδρέου εξόργισε τον Στρος Καν, ενώ ο Έλληνας πρώην πρωθυπουργός δεν άκουγε ούτε την επιχειρηματολογία των στενών του συνεργατών, οι οποίοι γνώριζαν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου".
Η συγκεκριμένη στάση του Γ. Παπανδρέου κόστισε στον ελληνικό λαό επιπλέον 110 δισ. ευρώ, ενώ πολύ απλά η Ελλάδα θα είχε πάρει ένα δάνειο μόλις 30 δισ. ευρώ!


Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα από δηλώσεις του Όλι Ρεν, στον οποίο ο Γ. Παπανδρέου επιτέθηκε με δριμύτητα, μέσω των συνεργατών του και δη του κ. Ελενόπουλου.
Όπως αναφέρει το "Έθνος της Κυριακής", "ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, προφανώς ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις του "καταστροφέα" της Ελλάδας Όλι Ρεν και αισθάνθηκε την ανάγκη να δικαιολογήσει με ανακρίβειες και σενάρια καταστροφής, την ανύπαρκτη διαπραγματευτική του τακτική, τους κρίσιμους μήνες πριν από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, αλλά και μετά, για το μείζον θέμα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Η τοποθέτησή του έγινε μέσω «πύρινης» ανακοίνωσης του στενού του συνεργάτη, Γιώργου Ελενόπουλου".
"Την απόλυτη ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα έχει μόνο ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου και ουδείς άλλος. Διότι την απόφαση για να μη ζητηθεί το «κούρεμα», όπως απαιτούσε ο τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, την έλαβε ο κ. Παπανδρέου, που δεν άκουσε καν την επιχειρηματολογία των στενών συνεργατών του, οι οποίοι γνώριζαν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου".
Τι απαντούν οι έκθετοι Παπανδρέου- Ελενόπουλος
Με μακροσκελές σχόλιό του απαντά ο Γιώργος Ελενόπουλος, στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, σε σημερινό άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου-ανταποκριτή Μιχάλη Ιγνατίου, στο «Έθνος της Κυριακής», ο οποίος υποστηρίζει ότι ο κ. Παπανδρέου δεν αξιοποίησε το χαρτί της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Ο κ. Ελενόπουλος απαντά λεπτομερώς στα επιχειρήματα του κ. Ιγνατίου, αφήνοντας, ταυτόχρονα, ορισμένους υπαινιγμούς για τα κίνητρα του δημοσιογράφου.
Απαντώντας στην αναφορά του Μ. Ιγνατίου ότι ο Γ. Παπανδρέου «ψεύδεται» μέσω σχολίου του συνεργάτη του, ο κ. Ελενόπουλος απαντά ότι ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο «δεν ψεύδεται», αλλά είχε θέσει το θέμα και μάλιστα συνεπικουρούμενος από τον Ντομινίκ Στρος Καν, αλλά, βεβαίως, όπως είναι ευνόητο, το θέμα αυτό δεν συζητήθηκε δημοσίως.
Και προσθέτει ότι η Ε.Ε και η ΕΚΤ ήταν απολύτως αντίθετες στο ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης.
Ο κ. Ελενόπουλος καταλογίζει στον κ. Ιγνατίου ότι αντιπαρέρχεται την αναφορά στο σχόλιό του, στο οποίο τονίζει ότι κάθε αναφορά στο ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης εκτόξευε τα ελληνικά επιτόκια και απορρίπτει τον ισχυρισμό του κ. Ιγνατίου, σύμφωνα με τον οποίο «αν ο Γιώργος Παπανδρέου «έπαιζε» με το χαρτί της αναδιάρθρωσης, οι ευρωπαίοι εταίροι μας θα υποχωρούσαν έντρομοι».
«Η ιστορία», τονίζει ο συνεργάτης του κ. Παπανδρέου, «απέδειξε ότι ο κ. Ιγνατίου έχει, το λιγότερο, άδικο».
Συνεχίζοντας την επιχειρηματολογία του, ο κ. Ελενόπουλος, παραθέτει συγκεκριμένα στοιχεία. Αναφέρει, ειδικότερα:
«Μόλις προ ολίγου καιρού, στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2013, ο κ. Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέχρι το 2011, επιβεβαιώνει ότι πολλοί στη Ε.Ε ήθελαν την Ελλάδα εκτός Ευρώ.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 και στις εφημερίδες Ημερησία και Έθνος, ο κ. Σμάγκι αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Πεθαίνοντας από λιτότητα» ότι:
«Η Kαγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ πίστευε μέχρι και το 2012 ότι η Ελλάδα μπορούσε να βγει από την ευρωζώνη χωρίς μοιραίους κλυδωνισμούς για το κοινό νόμισμα, ενώ ήταν πεπεισμένη μέχρι και το φθινόπωρο του 2012 ότι οι επιπτώσεις ενός Grexit ήταν διαχειρίσιμες τόσο για τη Γερμανία, όσο και για το κοινό νόμισμα και την ΕΚΤ».
Την περίοδο στην οποία αναφέρεται ο Έλληνας δημοσιογράφος, η Ε.Ε ήταν απολύτως αρνητική στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους.
Όπως γνωρίζει επίσης ότι, είχε προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις η δήλωση Τρισέ, τότε πρόεδρου της ΕΚΤ, σύμφωνα με την οποία μόνο πάνω από το πτώμα του θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.
Τη θέση του αυτή επαναλαμβάνει και σήμερα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Καθημερινή.
Τρίτον. Ευρισκόμενος πέραν του Ατλαντικού, ο κ. Ιγνατίου όφειλε να γνωρίζει ότι, άβυσσος χώριζε - και συνεχίζει να χωρίζει - τις αντιλήψεις μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2013, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφερόμενος στο 2010, αποκαλύπτει: «Έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Τίμοθι Γκάιτνερ - τότε υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ - ο οποίος μου λέει: Το ξέρεις ότι δεν θα είχαμε πάρει την απόφαση ν' αφήσουμε τη Lehman Brothers να χρεοκοπήσει αν μας είχαν ρωτήσει 24 ώρες αργότερα, δεν το ξέρεις;»
Μάλιστα, όπως σημείωνε το δημοσίευμα του περιοδικού, «ένα βασικό δίλημμα που κλήθηκε ν' αντιμετωπίσει ο κ. Σόιμπλε είναι αν η Ελλάδα θα έπρεπε να εξωθηθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη το 2010. Το ενδεχόμενο είχε συζητηθεί στο υπουργείο Οικονομικών, αν και αυτές οι συζητήσεις ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκαν».
Τέταρτον. Ας αποφασίσει ο κ. Ιγνατίου και οι πάσης φύσεως θιασώτες των αποκαλουμένων «εύκολων λύσεων», ποια είναι τελικώς η άποψή τους περί ΔΝΤ.
Είναι θετική ή αρνητική η παρουσία του στην Τρόικα. Δεν είναι δυνατόν κάποιες φορές να μιλούν με τον έναν τρόπο και κάποιες με τον άλλον. Για να τον διευκολύνουμε στην απόφασή του, εμείς ούτε ΔΝΤ θέλαμε, ούτε Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε και ΕΚΤ, αλλά η χώρα έπρεπε να σωθεί από μια εθνική καταστροφή, για την οποία άλλοι είναι υπεύθυνοι αλλά για αυτούς δεν τολμά να πει ούτε μια λέξη ο κ. Ιγνατίου. Θα έχει τους λόγους του.
Ο λόγος του κ. Ιγνατίου λοιπόν, απέναντι στην πραγματικότητα.
Α, και για να μην ξεχνιόμαστε. Κύριε Ιγνατίου, πρώτα τα χρήματα πάνω στο τραπέζι και μετά η μπλόφα».

ΠΗΓΗ .ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)