Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΑΠΕΙΛΗ -ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ- Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου (Σ.Α.Κ) & Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο (Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.)

Οι επιθυμούντες να προσυπογράψουν , παρακαλούνται να ακολουθήσουν τις τεχνικές οδηγίες όπως αναγράφονται στο τέλος του ψηφίσματος,

Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΑΠΕΙΛΗ
Ο ελληνισμός της Κύπρου και η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με μια θανάσιμη απειλή. Σαράντα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, γίνεται προσπάθεια εκμετάλλευσης της σημερινής αδυναμίας Κύπρου και Ελλάδας, ώστε να υπογράψουν τη νομιμοποίηση του «Αττίλα» και των εγκλημάτων του: της εθνοκάθαρσης, του εποικισμού και του ψευδοκράτους.
Δέκα χρόνια μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, το ίδιο βασικά σχέδιο, επανέρχεται με τις ίδιες υψηλές πιέσεις –έχουμε ήδη παρέμβαση του προέδρου των ΗΠΑ, Ομπάμα–, τους ίδιους εκβιασμούς, τις ίδιες απειλές – ο Νταβούτογλου δηλώνει και πάλι πως, μετά από αυτό, δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από τη διχοτόμηση, λες και η τουρκική κατοχή δεν έχει επιβάλει ήδη διχοτομικό καθεστώς στο νησί.

Η εσπευσμένη και εκβιαστική παρέμβαση της αμερικανικής κυβέρνησης έχει ως πρόσθετη επιδίωξη την εκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων και κυρίως την ανασυγκόλληση του ρηγματωμένου άξονα Τουρκίας– Ισραήλ. Στον βωμό αυτής της ανασυγκόλλησης προσφέρεται σαν εύκολο θύμαη Κυπριακή Δημοκρατία, έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί «συνεκμετάλλευση» των υδρογονανθράκων με συμμετοχή της Τουρκίας και διέλευση των αγωγών από αυτήν.
Το υποτιθέμενο «νέο πλαίσιο» λύσης, των Αναστασιάδη –Έρογλου, εξαφανίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και τη νομική και διεθνή της υπόσταση,  κάνοντας λόγο για νέο «Κυπριακό κράτος», το οποίο θα συστήσουν, από κοινού και ισότιμα, τα «δύο συνιστώντα κράτη». Έτσι, γίνεται αποδεκτός ο διαχρονικός στόχος της Τουρκίας για ουσιαστική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συναφώς, δεν γίνεται καμία αναφορά σε εισβολή, κατοχή, κατοχικές δυνάμεις, ούτε καν στον σεβασμό των αποφάσεων και ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, το δε ψευδοκράτος αποκτά την ίδια διεθνή υπόσταση με την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία!
Πέρα από τις ευθύνες των κυπριακών ηγεσιών –κυβέρνησης και κομμάτων–, τις οποίες και θα καταδείξει ο κυπριακός ελληνισμός, ενάντια σε κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμούς, όπως είχε κάνει και με το σχέδιο Ανάν, πρέπει να επιμείνουμε στις ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης και των ελλαδικών κομμάτων.
Η ελληνική πολιτεία κρύβεται πίσω από τους Κύπριους, που έχουν το τουρκικό πιστόλι στον κρόταφο. Τους έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει, δεχόμενη να μεταμφιέζονται παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου σε αντικείμενα παζαριού, που γίνεται στη βάση «διζωνικής-διχοτομικής» λύσης.
 Και όμως, το ζήτημα της Κύπρου δεν αποτελεί μια ενδοκοινοτική διαμάχη αλλά ζήτημα εισβολής και κατοχής, και η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη, και από τις διεθνείς συνθήκες και από τη διαχρονική εμπλοκή της στους αγώνες των Κυπρίων, και προ παντός από την ιστορία χιλιάδων χρόνων του ελληνισμού της Ελλάδας και της Κύπρου, να πάρει ξεκάθαρη θέση. Εξάλλου, μια πιθανή αρνητική εξέλιξη στην Κύπρο απειλεί τα συνολικότερα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.Γι’ αυτό πρέπει να σπάσει το τείχος της σιωπής και της συνενοχής που κυριαρχεί σήμερα. Η ελληνική πολιτεία και τα πολιτικά κόμματα πρέπει να πάρουν ανοικτή και ξεκάθαρη θέση.

Οι υπογράφοντες πιστεύουμε πως η Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσει μια επίπονη αλλά απαραίτητη κινητοποίηση υπέρ της εφαρμογής στην Κύπρο των θεμελιωδών γενικών αρχών που αφορούν τον σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών.Δέκα χρόνια μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, πρέπει να είμαστε και πάλι έτοιμοι για έναν μεγάλο αγώνα αποτροπής της καταστροφής, που οδηγεί άμεσα στην εξαφάνιση της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας και, μεσοπρόθεσμα, στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου και την παραπέρα συρρίκνωση του ελληνισμού.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, όταν ήλθε το σχέδιο Ανάν, οι συνθήκες εμφανίζονταν ακόμα πιο ασφυκτικές, και όμως, τότε, κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την καταστροφή. Εξάλλου, ήδη ένα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Ρωσία, έχει επικρίνει ανοικτά τον επιχειρούμενο αμερικανοτουρκικό  εκβιασμό.
Έχοντας πίστη στη δύναμη του δικαίου αλλά και στο αγωνιστικό φρόνημα του ελληνισμού, σε Κύπρο και Ελλάδα, είμαστε πεισμένοι πως η αλήθεια θα λάμψει και πάλι και αυτό το νέο έκτρωμα θα απορριφθεί.  Για να ανοίξει επί τέλους ο δρόμος για μια δίκαιη και οριστική λύση του Κυπριακού, που θα τοποθετηθεί στη σωστή του βάση, με αποχώρηση του Αττίλα και των εποίκων, επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους και αποκατάσταση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας σε όλη την έκταση του νησιού. Τίποτε λιγότερο από το δίκαιο και την αλήθεια.
 Ψήφισμα που κυκλοφορεί η ΣΕΥΑΕΚ 
Ονοματεπώνυμο                                                Ιδιότητα                                    
Μίκης Θεοδωράκης
Αλέξανδρος Ζαρκάδας, Επίτιμος Αντιστράτηγος, πρώην Νομάρχης,
Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Αντιστράτηγος ε.α. Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού
Βασίλης Φίλιας, Καθηγητής Πανεπιστημίου, πρώην πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου
Σωτήρης Σόρογκας, ζωγράφος, καθηγητής Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ
Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας
Θέμος Στοφορόπουλος, πρέσβης επί τιμή
Μανώλης Μηλιαράκης, Πρόεδρος Χριστιανικής Δημοκρατίας – ΣΕΥΑΕΚ
Μάνος Μεγαλοκονόμος, πρέσβης επί τιμή
Μιχάλης Μερακλής, καθηγητής Πανεπιστημίου
Θεόδωρος Καρυώτης, Ακαδημαϊκός
Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη, πρ. πρύτανης πανεπιστημίου
Παναγιώτης Κρητικός, πρώην αντιπρόεδρος Βουλής των Ελλήνων
Στάθης Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος
Παρασκευάς Καρασούλος, στιχουργός
Αθανάσιος Γκότοβος, καθ. πανεπιστημίου
Φλώρα Νερούτσου, χήρα Νεοκλή Σαρρή,τραπεζικός
Ηλίας Νικολόπουλος, καθ. Συνταγματικού Δικαίου
Απόστολος Διαμαντής, συγγραφέας, πανεπιστημιακός
Παναγιώτης Μαντάς, γραμματέας Διοικούσας ΔΗΚΚΙ
Παναγιώτης Ήφαιστος, καθ. πανεπιστημίου
Γιάννης Παπαμιχαήλ, καθ. πανεπιστημίου
Περικλής Νεάρχου, πρέσβης επί τιμή
Κατσιφαράκης Κωνσταντίνος, καθηγητής τμ. Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
Μάριος Ευρυβιάδης, καθ. πανεπιστημίου
Μενέλαος Γκίβαλος, καθ. Πανεπιστημίου
Μάρτος Δημήτρης, συγγραφέας
Αλέξανδρος Ασωνίτης, συγγραφέας
Χρήστος Χαλαζιάς, δημοσιογράφος
Κώστας Καραΐσκος, εκδότης Αντιφωνήτη
Νεκτάριος Δαπέργολας, Σπάρτακος, πρόεδρος ΕΛΜΕ Ροδόπης
Βαγγέλης Κρητικός, πρόεδρος συντ. Συμβουλίου Δανειοληπτών
Γιώργος Ποταμιάνος, Αντιναύαρχος ε.α.
Στέφανος Ληναίος, ηθοποιός,
Έλλη Φωτίου, ηθοποιός,
Χρήστος Πουγκιάλης, Ταξίαρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.
Γιώργος Κασιμάτης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών,
Παναγιώτης Χατζηπέρος, Αντιναύαρχος ε.α.
Ιωάννης Στάγκας,  Ναύαρχος ε.α, επίτιμος Αρχηγός του ΓΕΝ
Αντώνης Κακαράς, συγγραφέας, αρχιπλοίαρχος ε.α.
Ιωάννα Κολοβού, Δημοσιογράφος
Στέλιος Κούκος, Δημοσιογράφος,
Κρίτων Σαλπιγκτής, Πολιτικός Μηχανικός
Λάμπρος Βαζαίος, Ταξίαρχος Υγειονομικού ε.α. Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Χριστίνα Σπύρου Μουστακλή, οδοντίατρος
Χριστίνα Σταματοπούλου, ιατρός
Δημήτρης Δημόπουλος, βιβλιοπώλης
Γιώργος Μοράρης, Φιλόλογος, ποιητής
Μιχάλης Χατζηπέτρου, αντιπρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Ασφαλισμένων ανασφάλιστων ΟΑΕΕ Θεσσαλονίκης.
Θανάσης Τζιούμπας, αντιπρόεδρος ΔΣ συλλόγου εργαζομένων ΚΕΘΕΑ
Μαριάνθη Κλάδη, Επ. Καθηγήτρια Πανεπιστήμιου,
Λευτέρης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΣΑΚ,
Ευανθία Τσόκα-Μηλιώτη, Εκπαιδευτικός, Επίτιμος Πρόεδρος του ΣΑΚ [Σωματείο Συμπαράστασης Αγώνα Κύπρου]
Μίνα Κατσαρέλη, μέλος του ΣΑΚ,
Βάρσου Ντίνα, μέλος του ΣΑΚ,
Πετρίδου Ζέττα, εκπαιδευτικός, μέλος του ΣΑΚ,
Βαφειάδου Δώρα, μέλος του ΣΑΚ,
Κουρής Βαγγέλης, δικηγόρος μέλος του ΣΑΚ,
Δημήτρης Παναγιωτόπουλος, Μηχανολόγος ηλεκτρολόγος, μέλος του ΣΑΚ
Κουρούκλης Γιώργος, Δικηγόρος, μέλος του ΣΑΚ
Θάνογλου Μαρία, Κοινωνιολόγος-Ηθοποιός
Νιάρχου Ελένη, τραπεζικος, μελος του ΣΑΚ
Μολυβιάτης-Σταματούκος Θανάσης, δημόσιος υπάλληλος, Μέλος του Δ.Σ. της κίνησης ιδεών και δράσης “Πράττω”
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται…
Αν επιθυμείτε και εσείς να υπογράψετε αυτό το ψήφισμα υπογράψτε εδώ:http://www.gopetition.com/petitions


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)