Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Ανδρέας Γιαννουλόπουλος- Πριν ψηφίσετε Δημοτικούς Άρχοντες, ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ.

Πριν ψηφίσετε Δημοτικούς Άρχοντες, ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ.

Η χώρα μας βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο λόγω Ευρωεκλογών και εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όμως μετά τους πρωτοφανείς και πρωτόγνωρους τρόπους που έχουν επιβληθεί στην άσκηση της εξουσίας σε επίπεδο κεντρικής διακυβέρνησης αλλά και σε επίπεδο δήμων έχει γεννηθεί ένα πολύ μεγάλο ερώτημα και ένας πολύ μεγάλος προβληματισμός στο νου και στη σκέψη όλων των Ελλήνων πολιτών.
Το ερώτημα αυτό είναι καθαρό και συγκεκριμένο. Ποιος κυβερνά σήμερα τη χώρα μας και κατ' επέκταση τους δήμους μας και τις περιφέρειες;
Ποιος έχει την εξουσία; Ποιος είναι ο άρχων, ποιος άρχει και παίρνει όλες τις αποφάσεις για τη δική μας ζωή; Ποιος συντάσσει τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης, άρα και των Δήμων; Ποιος μας βάζει τους φόρους και τα δημοτικά τέλη; Και τα χαράτσια της ΔΕΗ;
Όμως όλοι μας γνωρίζουμε και μάλιστα πολύ καλά, έχουμε αντιληφθεί πλήρως, έχουμε κατανοήσει αλλά και βιώσει ότι δεν έχουμε πια Ελληνική κυβέρνηση, που να αποφασίζει για όλα αυτά, αλλά έχουμε μία κυβέρνηση Γερμανών που βρίσκονται σε κάθε υπουργείο μας. Έχουμε Κυβέρνηση δηλαδή των τραπεζών, των δανειστών και των τοκογλύφων. Αυτοί αποφασίζουν για μας και αφού πρώτα οι Παγκαλο-Σαμαρο-Βενιζελο-Κουβελο-Καρατζαφερηδες βεβαίωσαν ότι "όλοι μαζί τα φάγαμε", βγάζουν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, πιστά φωτοαντίγραφα των διαταγμάτων του Χίτλερ, για να μας αρρωσταίνουν και να μας εκτελούν καθημερινά.
Επομένως σε ένα τέτοιο χουντικό σκηνικό και πλαίσιο με την κεντρική κυβέρνηση να είναι το πιόνι και έρμαιο των εκάστοτε εντολών και επιθυμιών των δανειστών και της τρόικας, καλούνται οι νεοεκλεγέντες δημοτικοί άρχοντες και περιφερειάρχες "να εξασκήσουν τα υψηλά δημοκρατικά καθήκοντα τους".
Ποιος λοιπόν θα είναι άραγε ο μοναδικός ρόλος, το έργο και οι υποχρεώσεις των νέων δημοτικών αρχόντων απέναντι στους δημότες που ήδη στενάζουν από τα φοροληστρικά μέτρα των Γερμανών και των δοσίλογων κυβερνήσεων μας;
Μήπως θα έχουν μόνο οι νέοι δημοτικοί άρχοντες τον αποκλειστικό ρόλο που είχαν οι κοτζαμπάσηδες της τουρκικής σκλαβιάς και τουρκοκρατίας;
Όπου σαν τοποτηρητές και όργανα των τουρκικών συμφερόντων μάζευαν με βασανιστικό και βάρβαρο τρόπο τα χαράτσια και τους φόρους από τους Έλληνες ραγιάδες; Και ευρισκόμενοι σε αγαστή συνεργασία και σύμπνοια με τον Σουλτάνο και τους αγάδες, έσκιζαν τις σάρκες των σκλαβωμένων Ελλήνων, έπιναν το αίμα και τον ιδρώτα τους, μαύριζαν την ψυχή τους και ζούσαν σαν κροίσοι εν μέσω μιζέριας και δυστυχίας χωρίς να εργάζονται, χωρίς να κοπιάζουν;
Μήπως τώρα οι τότε σουλτάνοι και η "υψηλή πύλη" έχουν αντικατασταθεί με χειρότερους εχθρούς με την ακαθαρσία της Ευρώπης, όπως μας λέει ο Μακρυγιάννης, εχθρούς πιο άπληστους και δυνάστες πιο αδίστακτους, που είναι οι σημερινοί δυτικού σταυροφόροι;
Σταυροφόροι που σύμφωνα με μαρτυρίες και αληθινά γεγονότα, σύμφωνα με επιβεβαιωμένες ιστορικές πηγές, επέβαλαν στην πατρίδα μας την πιο σκληρή, την πιο αιματηρή τυραννία και κατοχή.
Επομένως ποιο θα έπρεπε να είναι το πρωταρχικό έργο και μέλημα και η πρωταρχική στόχευση του κάθε Έλληνα υποψήφιου δημάρχου, συμβούλου και περιφερειάρχη;
Μήπως παράλληλα με τον αγώνα τους για την προσωπική τους ανάδειξη και εκλογή, την οποία και συμμερίζομαι,θα έπρεπε να διαφωτίζουν, να ξεσηκώνουν και να οργανώνουν τον λαό για τη συγκρότηση ενός μεγάλου παλλαϊκού μετώπου, προκειμένου να αποκτήσει η χώρα μας εθνική ανεξαρτησία, την οποία αμαχητί έχουν παραδώσει οι δοσίλογες κυβερνήσεις μας και με τη σιωπηρή συμφωνία όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης;
Έχουν όμως μια δικαιολογία ένα όφελος και ένα αντάλλαγμα. Να παραμένουν στην εξουσία, να πλουτίζουν υπέρμετρα με τα προκλητικά και λοιπά προνόμια τους, καταστρέφοντας όμως τις ζωές όλων μας και οδηγώντας σε αυτοκτονία χιλιάδες συμπολίτες μας.
Μήπως οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες πρέπει να συμμαχήσουν με το λαό, με τους πολίτες, με τους δημότες και όχι με τις δοσίλογες κυβερνήσεις και την τρόικα;
Και συμμαχώντας με τον λαό να εξασφαλίσουν και την άνετη εκλογή τους και παράλληλα και την υπόληψή τους;
Πρέπει εδώ να κάνουμε γνωστό, ότι σύμφωνα με μία πανελλήνια δημοσκόπηση οι Έλληνες ψηφοφόροι ζητούν απεγνωσμένα από τους υποψήφιους δημοτικούς άρχοντες να πάρουν θέση και να τοποθετηθούν στα ανωτέρω ζωτικά ζητήματα που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι ένεκα της ληστρικής επιδρομής των τροϊκανών και των δοσίλογων κυβερνήσεων, που τους αποδέχονται και τους υποδέχονται με δόξες και τιμές και κόκκινα χαλιά για να περάσουν.
Η συμπαράσταση και η αρωγή των δημοτικών αρχόντων είναι για τους πολίτες η τελευταία ελπίδα για την επιβίωση τους και ρωτούν απεγνωσμένα οι πολίτες: Είστε με τους Γερμανούς και τους δοσίλογους ή είστε με μας που είμαστε συγγενείς, φίλοι, γείτονες και συνδημότες;
Οφείλουν λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι αν θέλουν να είναι ειλικρινείς με τους πολίτες, να τοποθετηθούν ξεκάθαρα και να διαλέξουν με μας τους δημότες, φίλους και γείτονες ή με τους δοσίλογους;
Με την ελευθερία της χώρας και τη λύτρωση του Ελληνικού λαού ή με τους δυνάστες και κατακτητές του νεοφασισμού και ολοκληρωτισμού;
Με μας που ζητάτε την ψήφο μας ή με τα αρπακτικά όρνεα και τους γύπες της ντόπιας και διεθνούς τοκογλυφίας;
Καλούμε λοιπόν και πάλι τους υποψήφιους για τις δημοτικές αρχές όλης της χώρας να καταδικάσουν δημόσια όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις για την εγκληματική οικονομική πολιτική τους και να μην σιωπούν επιμελώς. Τους παρακαλούμε να μην περιορίζονται να τα αποδοκιμάζουν μόνο στο κατ’ ιδίαν.
Θέλουμε δημόσιες δηλώσεις ξεκάθαρες, κάθετες και συγκεκριμένες. Θέλουμε να ξέρουμε ποιοι υποψήφιοι άρχοντες είναι με τα τέρατα και τους δοσίλογους και ποιοι με τους δημότες. Ποιοι με τη σιωπή τους και την ανοχή τους είναι με εκείνους που παρέδωσαν τη χώρα και τους πολίτες στα αδηφάγα θηρία της νέας ανίερης συμμαχίας των Βρυξελλών στο τέρας της τρόικας βορά των άγριων λύκων, που είναι οι ολιγάρχες και οι νέοι τραπεζοφεουδάρχες.
Πολλοί υποψήφιοι σε όλη την Ελλάδα αναγνωρίζουν και συμμερίζονται το ζωτικό και μείζον πρόβλημα των δημοτών, έχουν τιμιότητα, περηφάνια, ειλικρίνεια και σεβασμό προς τους δημότες τους γιαυτό έχουν στρατευτεί μαζί τους στο μέτωπο του αγώνα για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και της δημοκρατίας. Έτσι λοιπόν πετυχαίνουν διπλό στόχο. Την άνετη υπερψήφισή τους από το εκλογικό σώμα στα δημοτικά αξιώματα αλλά κυρίως βάζουν τα θεμέλια για το σπάσιμο των αλυσίδων της δυτικής σκλαβιάς και της βαρβαρότητας του νέου δυτικού μεσαίωνα.
Όσοι όμως εκ των υποψηφίων σιωπούν επιμελώς ή περιορίζονται να λένε στο ψιθυριστό ότι είναι υπερκομματικοί και αντιμνημονιακοί, όσοι σφυρίζουν ανέμελα και ασχολούνται μόνο με μια μυωπική ψηφοθηρία χτυπώντας με νόημα τις πλάτες των δημοτών τάζοντας ρουσφέτια κίβδηλα, συγκαλύπτοντας την επερχόμενη καταστροφή, αυτοί υπηρετούν τις δοσίλογες κυβερνήσεις και συμμετέχουν στα εγκλήματά της.
Στρουθοκαμηλίζουν δε φανερά διότι έστω και αν εκλεγούν, δεν θα έχουν καμία υπόληψη και καμία εξουσία.
Θα είναι υπηρέτες και υποχείρια των Γερμανών, των τροϊκανών και των τοκογλύφων.
Σε αυτούς τους υποψήφιους αφιερώνουμε τον στίχο του ποιητή Κ. Παλαμά 
Δεν έχεις Όλυμπε θεούς μηδέ λεβέντες η Όσσα
Ραγιάδες έχεις μάννα γη Σκυφτούς για το χαράτσι
Κούφιοι και οκνοί καταφρονούν την θεία τραχειά σου γλώσσα 
των ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι
Τελειώνοντας θα συμβουλεύαμε όλους τους δημότες και ψηφοφόρους όλης της χώρας να αναγκάζουν όλους τους υποψήφιους να πάρουν και να παίρνουν δημόσια θέση για τις ευρωεκλογές, για την κεντρική πολιτική σκηνή γενικότερα και για τις δοσίλογες κυβερνήσεις ειδικότερα.
Με τα ερωτήματα ίσα και κατά πρόσωπο.
Είναι με τους δοσίλογους και τους Γερμανούς κατακτητές που ισοπέδωσαν τη χώρα και μας γονάτισαν οικονομικά με τα χαράτσια και τους φόρους;
Είναι με αυτούς που μας στέρησαν και μας στερούν τους γιατρούς, τα τρόφιμα και τα φάρμακα;
Είναι με αυτούς που αναγκάζουν τα παιδιά μας και τους νέους να ζητούν δουλειά στα σκλαβοπάζαρα των Γερμανών;
Είναι με αυτούς που έχουν οδηγήσει στην αυτοκτονία και τον θάνατο χιλιάδες συμπολίτες μας και τους υπόλοιπους να παίρνουν ψυχοφάρμακα;
Ή
Είναι με τους έντιμους Έλληνες πολίτες και νοικοκυραίους;
Και ανάλογα με την απάντησή τους να τους προτιμήσετε ή όχι για τα δημοτικά αξιώματα.

Ανδρέας Γιαννουλόπουλος
Καρδιολόγος Πνευμονολόγος
Επικεφαλής Πανεπιστημονικού Μετώπου
της Χώρας και του Απόδημου Ελληνισμού









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)