Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ -ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ



Φωτογραφία: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μετά χαράς σας ενημερώνουμε ότι την Τρίτη 18/3/14 και ώρα 12.00, στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, 3ος όροφος,  η ανεξάρτητη δημοτική μας κίνηση πολιτών για τον δήμο της Αθήνας «ΔΥΝΑΜΕΙΣ της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ», με υποψήφιο δήμαρχο τον αρχιτέκτονα Σταύρο Βιδάλη  θα παρουσιάσει τον συνδυασμό και το πρόγραμμα της.
Θα χαρούμε να σας δούμε από κοντά
Με εκτίμηση
Η γραμματεία του συνδυασμού. 

Στοιχεία επικοινωνίας:
Γραφεία/Εκλογικό κέντρο
Πανεπιστημίου 59 & Εμμ. Μπενάκη (μέγαρο ΦΙΞ), 
7ος όροφος, γρ. 701β & 702 – Αθήνα (μετρό Ομόνοιας)
Τηλ. 6973905262 / 6971860957
Email:  dinameisathinas@gmail.com 
Web:  dinameiskoinonias.blogspot.gr/
Facebook: www.facebook.com/dinameiskoinoniasΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;

Είμαστε πολίτες οι οποίοι βρεθήκαμε από το 2010 στις πλατείες και τις λαϊκές συνελεύσεις στους δήμους της Αττικής και στους αγώνες της πλατείας Συντάγματος. Συνεχίσαμε και συνεχίζουμε τους κοινούς αγώνες κατά των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των αποτελεσμάτων τους.

Πιστεύουμε στην ενότητα όλων των Ελλήνων μακριά από ιδεολογικές κάθε είδους αντιλειτουργικές αυτοπεριχαρακώσεις.
Η παρουσία μας στη διεκδίκηση του δήμου της Αθήνας είναι μια συνέχεια των κοινών αγώνων. 
Η προσπάθεια μας βασίζεται στο τρίπτυχο:
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ

Σκοπός και στόχος μας είναι
να έρθει ο δήμος στα χέρια των πολιτών – και όχι των κομμάτων – όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές θα δοθεί η ευκαιρία στους πολίτες να εκφράσουν, να δώσουν απάντηση στο ανίκανο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Το σύνθημα που απευθύνουμε στον πολίτη είναι: ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ. 


ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η Ελλάδα ως αποικία χρέους είναι υπό ξένη κατοχή. Οι δημοτικές εκλογές του 2014 θα διεξαχθούν υπό καθεστώς πλήρους υποταγής, οικονομικής και πολιτικής παράδοσης της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Οι κυβερνήσεις της δανειακής σύμβασης, των μνημονίων, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της αντιδημοκρατικής αυθαιρεσίας και καταστολής, οδηγούν τον Ελληνικό λαό σε γενοκτονία. Μέσα σε αυτό το ακραίο πολιτικό τοπίο οι Δυνάμεις της Κοινωνίας –εμείς, Αθηναίες και Αθηναίοι πολίτες – αποφασίσαμε να αντισταθούμε. Αναλαμβάνουμε, ως ανεξάρτητη δημοτική κίνηση πολιτών, την πρωτοβουλία της διεκδίκησης του Δήμου της Αθήνας, υπερασπιζόμενοι τα θεμελιώδη δικαιώματα μας στην αυτοθέσμιση του Τόπου μας.

Σε μια εποχή μαζικής δημοκρατίας, κοινωνικών πολτοποιήσεων και πλανητικών επιβουλών, οι ποιότητες των αξιών είναι πλέον απαραίτητες για την υπαρξιακή υπόσταση κάθε Πολίτη.
Έχοντας ως όπλο την εμπιστοσύνη του λαού της Αθήνας, δηλώνουμε ότι θα βρεθούμε από τη πρώτη στιγμή στο πλευρό του αγωνιζόμενου και δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού, με πίστη στα δίκαια του αγώνα του.

Οι Δυνάμεις της Κοινωνίας, με εργαλείο την Άμεση Δημοκρατία και όραμα την Κοινωνία των Πολιτών, απευθύνονται σε όλους τους Έλληνες, σε όλους τους Αθηναίους. Τους καλούμε μαζί να σπάσουμε τα δεσμά της κομματοκρατίας, να επανακτήσουμε την αξιοπρέπεια μας, να πάρουμε το μέλλον του Δήμου στα χέρια μας, να αγωνιστούμε για μια καλύτερη Αθήνα.
Μας αξίζει μια καλύτερη ζωή. 


Στοιχεία επικοινωνίας:
Γραφεία / Εκλογικό κέντρο

Πανεπιστημίου 59 & Εμμ. Μπενάκη (μέγαρο ΦΙΞ),
7ος όροφος, γρ. 701β & 702 – Αθήνα (μετρό Ομόνοιας)
Τηλ. 6973905262 / 6971860957

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)