Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Flach Back: Πρέπει να καταργηθεί το μνημόνιο; Απαντά ο Γ. Κασιμάτης

"Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν πρωτοδιάβασα το μνημόνιο" δηλώνει ο  Γιώργος Κασιμάτης,συνταγματολόγος του Πανεπιστημίου Αθηνών, από τους πρώτους που κατήγγειλαν την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου. Ενώ υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά σε διεθνή σύμβαση που μπήκαν όροι εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και συνολικής δέσμευσης της δημόσιας περουσίας.

Συνέντευξη στην Άννα Δρούζα
- Δεν ξέρω πόσο καλά εμείς οι απλοί πολίτες, που δεν είμαστε νομικοί, έχουμε καταλάβει τομνημόνιο και τους όρους του. Είστε από τους πρώτους Έλληνες Ακαδημαϊκούς που καταγγείλατε την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου. Λέτε ότι οι όροι είναι εκμεταλλευτικοί, εκβιαστικοί, παράλογοι, και θίγετε ότι εμείς χάνουμε τα δικαιώματα της εθνικής μας κυριαρχίας κατά κύριο λόγο και επίσης δεσμεύεται το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στα χέρια των δανειστών. Πιστεύετε ότι ο κόσμος έχει καταλάβει πραγματικά τι σημαίνει αυτό το μνημόνιο;

Είναι πραγματικά δύσκολο γιατί και εγώ όταν το πρωτοδιάβασα δεν πίστευα στα μάτια μου. Δεδομένου ότι αυτοί οι όροι δεν έχουν ξαναμπεί ποτέ σε διεθνείς συμβάσεις.

-Έχετε δει και άλλες συμβάσεις άλλων χωρών υποθέτω.

Το επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μόντι λέγοντας ότι εμείς δεν παραδώσαμε την κυριαρχία μας όπως έκανε η Ελλάδα. Επομένως από εκεί και πέρα, ήταν πραγματικά δύσκολο για τον κόσμο, και το αντιμετώπισα σε πολλές ομιλίες μου, οι οποίοι μου ζητούσαν να το πω με απλά παραδείγματα για να καταλάβουν. Δηλαδή να συλλάβουν αυτήν την παραχώρηση από την τότε κυβέρνηση. Μπορώ να σας πω επίσης ότι πολύ κακός είναι και ο δεύτερος όρος από πλευράς συμφερόντων που αφορά τη συνολική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας. Γιατί λόγω αυτού του όρουη Ελλάδα δεν μπορεί να διαπραγματευτεί οικονομικά με κάποια άλλη χώρα. Για αυτό ακριβώς αυτές οι συμβάσεις είναι ανίσχυρες. Το ξέρουν και γι' αυτό δεν πέρασαν το μνημόνιο από τη Βουλή. Έτσι ανίσχυρο είναι και το δεύτερο μνημόνιο γιατί έχει τους ίδιους όρους.

-Όσο ανίσχυρες - όπως λέτε ότι μπορεί να είναι - χρειάζεται όμως καταγγελία, έτσι δεν είναι;

Αυτό φοβούνταν τα δύο χρόνια και οι δανειστές μας. Μια κυβέρνηση να εφαρμόσει ακριβώς ένα κανόνα του διεθνούς δικαίου που προστατεύει την κυριαρχία των κρατών και αυτός είναι κανόνας καταγεγραμμένος στον ΟΗΕ. Το έχουν αναπτύξει σε άλλες χώρες πάρα πολύ και έχει πολύ μεγάλη πρακτική σημασία. Να σας πω ότι η πρώτη εφαρμογή αυτού του κανόνα έγινε στο μεσοπόλεμο από την Ελλάδα. Ο τότε δικτάτορας Μεταξάς που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, βρήκε ένα δάνειο βελγικό. Η βελγική τράπεζα αξίωσε αμέσως. Είπε ότι προτεραιότητα έχουν οι βασικές ανάγκες άμυνας της χώρας μου και οι ανάγκες του λαού και δεν το πλήρωσε. Η Ελλάδα πήγε στο διεθνές δικαστήριο υπό την Κοινωνία των Εθνών.

-Σε ποιες περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί αυτός ο κανόνας;

Έχει εφαρμοστεί πάρα πολλές φορές και μάλιστα πρόσφατα από την Αργεντινή, τον Ισημερινό, μεταξύ Ρωσίας και Γαλλίας, και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Να σας εξηγήσω πως γίνεται αυτό το πράγμα. Και αυτό χρειάζεται ο κόσμος να μάθει γιατί αυτήν ακριβώς τη μέθοδο προτείνουν τα αντιμνημονιακά κόμματα, κυρίως ο κ Τσίπρας . Μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί διαφορετικές λέξεις, φράσεις, το πράγμα όμως είναι ένα. Η καταγγελία των διεθνών αυτών συμβάσεων. Τι σημαίνει και πως γίνεται. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο μπορεί να γίνει και μονομερώς, όπως μονομερώς μπορεί να γίνει και η κήρυξη της ΑΟΖ. Μονομερώς δεν σημαίνει βέβαια, πάει κάποιος με το δικαστικό κλητήρα και λέει δεν πληρώνω.

Ο πρωθυπουργός θα πάει στις Βρυξέλλες  και θα τους πει “κύριοι καθίστε κάτω να συζητήσουμε. Δεν αρνούμεθα ,ούτε θέλουμε να βγούμε από την ΕΕ ούτε από το ευρώ ,ούτε επιδιώκουμε να μην πληρώσουμε το χρέος μας. Θέλουμε απλά να εφαρμοστεί αυτός ο κανόνας που λέει ότι η κάθε χώρα ζητάει το ποσό εκείνο που μπορεί να αντέξει ο λαός της να εκπληρωθούν οι βασικές ανάγκες και να μην παραβιαστούν οι ανάγκες άμυνας της χώρας.” Αυτό μπορεί να υπολογιστεί λογιστικά.Πρακτική διεθνούς λογιστικής επιτροπής κάνει αυτή τη δουλεία. Οπότε εκεί ασφαλώς - δεν υπάρχει αμφιβολία ότι - θα αρχίσει κάποια επαναδιαπραγμάτευση.Οι βασικοί όροι ισχύος των δανειακών συμβάσεων είναι αυτοί που είναι, στη βασική σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης που απέφευγε όλο των καιρό να αναφέρει η Βουλή, οι πολιτικοί μας και τα ΜΜΕ. Εκεί βρίσκονται αυτοί οι δύο όροι και η ολοκληρωτική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας υπέρ των δανειστών.

- Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει ο κόσμος τι εννοεί ότι παραιτούμαστε από δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας.

'Οπως έχει ήδη ρυθμιστεί το πράγμα, οι δανειστές μας σήμερα, εάν δεν μπορούμε να πληρώσουμε κάποια δόση, μπορούν να επιλέξουν όποια παραγωγική πηγή που βρίσκεται για παράδειγμα στην περιοχή του Έβρου, που είναι παραμεθόριος περιοχή και εκεί βρίσκουν πετρέλαιο. Αυτό μεταβιβάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία, με εκτίμηση λογικά του αντίστοιχου ταμείου, που το αξιοποιεί. Όλα τα έσοδα πάνε απευθείας στους δανειστές, τίποτα δεν θα πάρει η Ελλάδα, αν δεν εξοφληθεί όλο το χρέος. Έχουμε το δικαίωμα να πούμε ότι αυτό παραβιάζει την εθνική μας κυριαρχία διότι εμείς εκεί θέλουμε να έχουμε ορισμένους αμυντικούς εξοπλισμούς, στρατό ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό δεν μπορούμε να το επικαλεστούμε.

- Έχετε δηλώσει ότι φεύγουν καθημερινά με αδιαφανείς τρόπους πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Ναι, είτε είναι οικόπεδο, είτε είναι ομόλογά είτε είναι υπόγειος ή υποθαλάσσιος πλούτος είτε είναι φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες.

- Πλήρης υποτέλεια λοιπόν.

Αυτή τη στιγμή επιλέγουν  ένα οικόπεδο για παράδειγμα, μεταβιβάζεται στο Tαμείο, χωρίς κανένα αντάλλαγμα από το κράτος και χωρίς να έχει τίποτα να φορολογήσει ή έστω να βάλει ένα τέλος . Όλα τα έσοδα γυρίζουν στο ταμείο αμέσως χωρίς να περάσουν από τον προϋπολογισμό για να φύγουν για τους δανειστές. Αυτές οι συμβάσεις συνήθως είναι των 75 ή των 99 ετών.

- Η λύση για σας κύριε καθηγητά είναι η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου;

Λύση για μένα είναι να καταργηθούν όλα αυτά. Αυτοί είναι όροι του ΔΝΤ, όχι νόμιμοι, τα έβαζαν σε χώρες του τρίτου κόσμου, σε ευρωπαϊκές χώρες δεν γίνεται αυτό. Να αναλάβουμε την ευθύνη του χρέους μας αλλά με όρους που να μένει κάτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)