One picture a thousand words
Αλλά η ενορχηστρωμένη προσπάθεια των εταίρων να δημιουργήσουν αρνητικό ψυχολογικό κλίμα με σκοπό να αποθαρρύνουν και απομακρύνουν το Βαρουφάκη από τη διαπραγμάτευση δεν είναι τυχαίο ότι συνοδεύεται και από την συστηματική προσπάθεια της αξιωματικής
αντιπολίτευσης και των ακολούθων του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα να
απαξιώσουν το κοινοβούλιο, τον υπουργό οικονομικών, την πρόεδρο της Βουλής και τους υπουργούς της κυβέρνησης.
Ο εκχυδαϊσμός οι φωνασκίες οι προσβολές και
όσα σημειώθηκαν στην ελληνική Βουλή την ίδια μέρα με τη συνάντηση στη Λετονία δείχνει ότι το πρόβλημα της χώρας είναι πολύ βαρύ
για μικρόψυχες και διαβρωμένες πολιτικές
ηγεσίες και πρόσωπα που αντί να υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις τρέχουν να
συνυπογράφουν στο ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας εις
βάρος του λαού μας και να επιχειρηματολογούν σε κάθε ευκαιρία εναντίων των
μετριοπαθών ελληνικών θέσεων- προς όφελος βέβαια των δανειστών και των ιδίων, οι
οποίοι προσπαθούν να δικαιώσουν την μέχρι σήμερα καταστρεπτική τους πολιτική ώστε
να διεκδικήσουν ξανά την εξουσία. Αλλά η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη υποταγή, αναξιοπρέπεια
και συνέχιση της καταστροφής.
Αναρωτιέμαι λοιπόν: Τι προσφέρουμε εμείς σήμερα στην οικονομικο-πολιτική
μάχη που δίνει η χώρα για να πείσει τους εταίρους μας, πέρα από τη θεωρητική
και ανέξοδη κριτική μας; Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε σε
πόλεμο; Ότι διακυβεύεται η εθνική μας ύπαρξη και το μέλλον όλων μας; Ποιόν χτυπούν οι ευρωπαίοι, οι
μνημονιακοί και τα ΜΜΕ- το Βαρουφάκη ή εμάς τους ίδιους;
Στη επιστημονική διεκδίκηση της επιβίωσής μας -εδώ πέντε χρόνια - έχουμε
σταθερά τη στήριξη και συμπαράσταση κορυφαίων διεθνών οικονομολόγων- Κρούγκμαν,
Γκαλμπρέιθ, Στίγκλιτζ, Βολφ και τόσων άλλων, που ισχυρίζονται ότι η πολιτική της
λιτότητας υπήρξε καταστροφική, αδιέξοδη (μη διασφαλίζουσα τη βιωσιμότητα της ελληνικής
οικονομίας) και ότι "η τρόικα
υπονόμευσε το μέλλον της Ελλάδος''. Παράλληλα όλοι αυτοί οι κορυφαίοι
οικονομολόγοι της Δύσης συμφωνούν και συνυπογράφουν τις προτάσεις Βαρουφάκη (το πρόγραμμα ''Γέφυρα'', προϊόν μιας συστηματικής οικονομικής πρότασης για την Ευρώπη ολόκληρη που άρχισε το 2010 και παρουσιάστηκε δημόσια) και
της κυβέρνησης για μια ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα. Οι προτάσεις αυτές δεν συνεπάγονται
βέβαια την ανατροπή του καπιταλισμού. Στηρίζονται στο νεοκεϋνσιανισμό και στην
αυστηρή επιστημονική ανάλυση και θεώρηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν ώστε
να βρεθεί διέξοδος στο αδιέξοδο που οδηγήθηκε η χώρα μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης.
Δεν έχει απαντήσει κανείς από τους εκπροσώπους των μνημονιακών κομμάτων και των
νεωτεριστών για την ουσία αυτών των προτάσεων- μιλούν στον αέρα, παίρνοντας ως
ευαγγέλιο την υποταγή μας στην αποδεδειγμένα αδιέξοδη πολιτική Σόιμπλε.
Κι εμείς τι κάνουμε; Με ποιο τρόπο συμμετέχουμε και υποστηρίξουμε
τις θέσεις της Ελλάδας για μια δίκαιη μετριοπαθή έστω λύση στο οικονομικό
της πρόβλημα μέσα στην ευρωζώνη, αλλά και για την πολιτικά ισότιμη θέση μας σ' αυτή και την εθνική μας ανεξαρτησία; Πού είναι οι 'Έλληνες οικονομολόγοι,
πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι- όσοι από αυτούς βλέπουν και επιδιώκουν
ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους και της ρευστότητας, όπως το ζητάει ο
ελληνικός λαός; Τι κινητοποίηση έκαναν για να ενημερώσουν την ευρωπαϊκή και τη
διεθνή κοινότητα ώστε να στηρίξουν τη διαπραγμάτευση;
Το πολιτικό κατεστημένο της χώρας (όπως το είδαμε πρόσφατα στη Βουλή,
αλλά και το παρακολουθούμε καθημερινά στις δικές τους τηλεοράσεις) έχει ήδη
παραδοθεί στο Σόιμπλε και χλευάζει κι αυτό μαζί με τους ΥΠΟΙΚ της ΕΕ
προκειμένου να υπονομευθεί η σθεναρή παρουσία του Βαρουφάκη στις διαπραγματεύσεις
και να λυγίσει η κυβέρνηση στις αξιώσεις
των εταίρων και δανειστών. Αλλά με αυτό τον τρόπο οδηγούμαστε αναπόφευκτα στην ιστορική μας Πτώση, επιτρέποντας οι ίδιοι τους Τροικανούς και το γερμανό αφέντη να εξασφαλίσουν τη διατήρηση των προνομίων και των συμφερόντων μιας
μικρής ολιγαρχικής ελίτ (εκτός και εντός Ελλάδας), η οποία έχει ρημάξει και επιδιώκει
να ρημάξει ακόμα περισσότερο- μέχρι πλήρους υποταγής- τον τόπο και το λαό μας, εξαφανίζοντας κάθε
έννοια εθνικής αξιοπρέπειας και και ανεξαρτησίας!
Τι κάνουμε λοιπόν; Χωρίς τη μαζική κινητοποίηση του λαού και των διανοουμένων για
να υποστηριχτεί η εναλλακτική μετριοπαθής πρόταση που διεκδικεί η κυβέρνηση για
το μέλλον της χώρας και του λαού μας στην ΕΕ και την ευρωζώνη, διέξοδος δεν
υπάρχει. Πρέπει άμεσα να δώσουμε το παρόν μας στη μεγάλη μάχη. Οι δυνάμεις της κυβέρνησης
εξαντλούνται. Αντί λοιπόν να αρχίσουμε να δίνουμε συγχωροχάρτι στο νεοφιλελευθερισμό
και τη λιτότητα (τον εθελούσιο θάνατό μας) και αντί να ευελπιστούμε στη
μαξιμαλιστική θεώρηση για ανατροπή του καπιταλισμού (κάτω από τις σημερινές
συνθήκες), είναι εθνική ανάγκη να συσπειρωθούμε για να διεκδικήσουμε μαζί με
την κυβέρνηση την παύση της λιτότητας (απολύσεων, πλειστηριασμών, συνέχιση περικοπών
σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες)
και μια βιώσιμη πολιτική ανάπτυξης για τη χώρα και το λαό μας μέσα από την
αξιοποίηση των διεθνών σχέσεων της χώρας, του ανθρώπινου κεφαλαίου και των πλουτοπαραγωγικών μας πόρων.
Κώστας Τσιαντής
26-4-2015
ΥΓ1. Τυχόν απομάκρυνση του Βαρουφάκη από την κυβέρνηση με αιτιολογικό τη δήθεν διευκόλυνση της διαπραγμάτευσης θα σήμαινε την πρώτη ήττα της κυβέρνησης που συνυποδηλώνει: την αποδοχή της επέμβασης των ξένων στην κυβερνητική πολιτική, την υποχώρηση στη γραμμή Σόιμπλε, τη προσαρμογή στα μνημόνια μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης, τη δικαίωση των μνημονιακών αντιπάλων της. Συνολικά: τον εκφυλισμό και την απαξίωση-μέχρι μηδενισμού- του πολιτικού συστήματος της χώρας, με λίαν επικίνδυνες και απρόβλεπτες συνέπειες. ΥΓ2. Ο Βαρουφάκης τελικά δεν απομακρύνθηκε αλλά κρατήθηκε όμηρος μέσα στην κυβέρνηση και εξουδετερώθηκε η επιρροή του.ΥΓ3. Πολλά άκουσα από τους συντρόφους μου στη ΣΠΙΘΑ (από τον Μίκη , τον Κασιμάτη και τους άλλους φίλους) για την υποστήριξη εκ μέρους μου αυτής της Ευρωπαϊκής πρότασης, που η μετριοπάθεια και η λογική της συγκρότηση είχε πολλές πιθανότητες να γίνει αποδεκτή. Δεν υποστηρίχτηκε όμως από το πολιτικό σύστημα στο εσωτερικό (αυθόρμητα, άραγε, λόγω πολιτικού μαξιμαλισμού ή κατά εντολή των ξένων?) έτσι που φτάσαμε στο bulling και τη δολοφονία χαρακτήρος του Βαρουφάκη (ο οποίος, παρότι εντελώς παροπλισμένος, παρέμεινε στη θέση του μέχρι το Δημοψήφισμά του Ιουλίου 2015), χρησιμοποιούμενος ως εξιλαστήριο θύμα και κέντρο απόσπασης της προσοχής της κοινής γνώμης, έως ότου γίνει και ανατραπεί πραξικοπηματικά το δημοψήφισμα και πνεύσει τελικά ο δεύτερος άνεμος: ο αριστερός- προοδευτικός άνεμος της μνημονιακής καταστροφής, που ακολουθούσε σαν φυσική λες συνέπεια τον πρώτ0 άνεμο-τον σοσιαλιστικο-κεντροδεξιό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου