Κώστας Τσιαντής: ΚΑΤΩ ΑΠ΄ΤΟ ΧΑΟΣ: Η αλήθεια και η μοιραία διανόηση!

Ι

1. Διαβάζω …και αισθάνομαι σα να τρυπούν το δέρμα μου τα αιχμηρά σπαράγματα που εκσφενδονίστηκαν από το κατακερματισμένο υποκείμενο της γνώσης, αλλά και μιας σκέψης που υποτάχθηκε στους τρόπους νομιμοποίησης της σύγχρονης χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας, που θέλει να ταυτίζει και να χαρακτηρίζει εκείνους που την καταγγέλλουν  κομμουνιστές (κατά το πρότυπο του μακαρθισμού), παρασιωπώντας την κοινωνική αντίδραση που η κερδοσκοπία ξεσήκωσε επί δυο αιώνες στις Η.Π.Α όχι μόνο με το εργατικό κίνημα αλλά και μια σειρά πράξεων προέδρων και πολιτικών που είχαν το σθένος να τα βάλλουν με  τους τραπεζίτες και δολοφονήθηκαν.

Βέβαια η αριστερά δεν ασχολείται με τέτοιους αγωνιστές που οι πατρίδες τους βρίσκονταν στον άλλο πόλο της εποχής του ψυχρού πολέμου. Το παράδοξο είναι όμως ότι ούτε η δεξιά ούτε κανείς άλλος ασχολείται, και αυτό κάτι σημαίνει.  Αλλά δε χρειάζεται να είναι κανείς  οπαδός κάποιου κόμματος ή ιδεολογίας για να θυμάται και ν΄αποκομίζει διδάγματα απ΄όσους αγωνίστηκαν, σκοτώθηκαν και δολοφονήθηκαν από το παγκοσμιοποιούμενο  παρακράτος σε Δύση κι Ανατολή.  Αρκεί το αίσθημα δικαίου μέσα του  ν’ αναλογιστεί κανείς και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου ώστε να μπορέσει ν' αντιδράσει απέναντι στους κλέφτες και τους απατεώνες, εφόσον βέβαια έχει γίνει προηγουμένως ικανός  να τους διακρίνει.

2. Κι αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί ν’ αποτρέψει με χίλια δυο τερτίπια η κυρίαρχη διανόηση του Συστήματος, η οποία χρησιμοποιώντας το νέφος και  τη συνθετότητα των αλληλεπιδράσεων Οικονομίας, Κοινωνίας, Κράτους, Πολιτικής, Γεωστρατηγικής, Γνώσης και Κουλτούρας, είναι ικανή  να κρύβει τους πραγματικούς ενόχους και να καθιστά ένοχο το λαό!  Κάτω από μια σύνθετη πραγματικότητα που η διανόηση  αρέσκεται να την εμφανίζει ως χαοτική κρύβονται βέβαια εύκολα οι αλήθειες και  αναστέλλεται η αντίδραση του κοινωνικού υποκειμένου. Έτσι, κάτω από την  ‘’αφήγηση’’ της κυρίαρχης διανόησης και το χαρούμενο επικοινωνιακό περιτύλιγμα ενός υποταγμένου πολιτικού συστήματος, προχωράει ο ιός που τρώει την ψίχα κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής τάξης, αλλά και πατρίδας. 
Επιστρατεύοντας  την αποτυχία και την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού (1989) πολλοί από τους διανοούμενους θεωρούν φυσικό να γράφουν αφηγήσεις αφημένοι  στο ρεύμα των πραγμάτων (του μανιακού καπιταλισμού- του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης), χωρίς να νοιάζονται να στρέψουν την προσοχή του κοινού σε όσα με αίμα κατάκτησαν οι λαοί και αποτελούν σήμερα ηθικό κεφάλαιο της ανθρωπότητας (αποτυπωμένο στο διεθνές δίκαιο, στο ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά και στο σύνταγμα τούτης της δοκιμαζόμενης χώρας).  Αντί να αναζητούν την αλήθεια που φωτίζει την απανθρωπιά -τη μαύρη τρύπα- του συστήματος, αντί να εντοπίζουν τα κομβικά σημεία- τις πολιτικές αποφάσεις που το διαμόρφωσαν ιστορικά, αντί να επιζητούν να θέσουν την ανεξέλεγκτη οικονομία των χρηματιστών υπό τον έλεγχο της Πολιτικής (υπό κοινωνικό πολιτικό έλεγχο), αντί να διεκδικήσουν την αλλαγή και τον εκδημοκρατισμό του Συστήματος, οι κυρίαρχοι της διανόησης  νοιάζονται να μας θυμίζουν τα λάθη μας (όπου λάμπουν τα λάθη των ηγεσιών μας!)  και τις ανεπάρκειές μας (που αναμφίβολα υπάρχουν σε πολλούς τομείς), προκειμένου διακατεχόμενοι από αισθήματα ενοχής να νομιμοποιήσουμε τα μνημόνια τα οποία κατέστρεψαν την πατρίδα μας και τώρα τη βγάζουν κομμάτι-κομμάτι στο σφυρί.

3. Είναι αδύνατον ο Έλληνας πολίτης που κατάλαβε πραγματικά  τι συμβαίνει να μείνει απαθής απέναντι στο  έγκλημα εις βάρος του λαού και της πατρίδας του. Δεν είναι απαραίτητο εδώ να διαβάσει κανείς τον Μαρξ και τον Έγκελς. Αρκεί να διαβάσει το τι περιλαμβάνεται στις Συμβάσεις Δανεισμού [1](θέμα που το έχει αναπτύξει κατ’ επανάληψη ο καθηγητής Κασιμάτης), το τι αναφέρεται στο πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής για το Χρέος [2] (την οποία κατήργησε ο νυν πρόεδρος της Βουλής) και το τι  υπέγραψαν τον Αύγουστο με το τρίτο Μνημόνιο (2015) οι 250 της Βουλής μας για αεροδρόμια, λιμάνια, Ελληνικό, ενεργειακούς πόρους κ.ο.κ. και ν’ αποφασίσει. Αρκεί να σκεφτεί το ξεπούλημα που σημειώθηκε μόλις προχτές- μέσω της ανακεφαλαιοποίησης- των ελληνικών τραπεζών [3], των οποίων η αξία αποτιμήθηκε συνολικά  στα 850 εκ. ευρώ (Εθνική Τράπεζα + Τράπεζα Πίστεως +Τράπεζα Πειραιώς + EuroBank) και η τιμή αγοράς εκάστης μετοχής από τους κερδοσκόπους συμφωνήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στο 0.01-ο.ο4 ευρώ!  

ΙΙ

Βεβαίως όλα αυτά για να καταστούν δυνατά έχουν αφετηρία τη διάβρωση και την ανατροπή που σημειώθηκε σε μια βαθύτερη σφαίρα: τη σφαίρα της αλήθειας σε όλα τα πεδία: της επιστήμης,  της φιλοσοφίας, της θεολογίας, της ιστορίας και της παιδείας.  Το θέμα είναι τεράστιο και ξεφεύγει από τις προθέσεις αυτού του άρθρου. Όμως ας επισημάνουμε επιγραμματικά κάποια σημεία, που διαποτίζουν πολλά από τα βιβλία και άρθρα που διαβάζουμε :

1. Μια θετική Επιστήμη που πασκίζει  ν’ αντικαταστήσει τη Φιλοσοφία, όμοια με τον τρόπο που η Οικονομία αντικατέστησε  (στη Δύση) την Πολιτική.

2. Μια ‘’Φιλοσοφία’’ (που συνεδριάζει στα γραφεία των Βρυξελλών) και βγαίνει έπειτα να επιχειρηματολογήσει υπέρ των μεταρρυθμίσεων της Τρόικας! 

3. Μια κοσμολογία (θετική επιστήμη) που   παραβιάζει ή κατεδαφίζει την εννοιολογική προϋπόθεση κάθε επιστήμης: την καθολικότητα των εννοιών, καθώς λ.χ  στον φυσικομαθηματικό φορμαλισμό της αφού συμπεραίνει ως αρχή του κόσμου «ένα σημείο άπειρης πυκνότητας», έπειτα προχωρά να μας επικοινωνήσει αυτό το σημείο ως μηδέν, πράγμα που μας οδηγεί (κατά λογική συνέπεια) να δεχτούμε: i. Την «εκ του μηδενός «γένεση» και ii.  Την ταύτιση μηδενός και απείρου, ως κατηγορικά χαρακτηριστικά της ίδιας οντότητας!

4. Μια φιλοσοφία της ενοχής (κατά το προπατορικό αμάρτημα) που αντί να καταλογίζει ευθύνες κι ενοχές με βάση το λογαριασμό -την Επιστήμη της Οικονομίας: ήτοι με βάση το ποιος κλέβει ποιόν, έρχεται να  ενοχοποιήσει ως υπαίτιο της κρίσης τον καταληστευμένο και πτωχευμένο ελληνικό λαό.   

5. Μια Επιστήμη που έρχεται αρωγός στην  κατασκευή ενός επινοημένου θεού (και ανθρώπου), όπως ενδεικτικά υποδηλώνεται από την μετονομασία του σωματιδίου του Higgs, που γέννησαν οι πειραματικές συνθήκες του CERN, σε ‘’σωματίδιο του θεού’’.    

6. Μια θεολογία και ένας τρόπος του σκέπτεσθαι κλεισμένος στην έννοια της ουσίας (του τι εστί),  που δεν μπορεί να δει: ότι αυτό το «τι»  τελικά υπάρχει και δίνει ζωή χωρίς να το φτιάξει κανείς˙ ότι είναι χωρίς να το ζητήσει κανείς, ότι φανερώνεται και αποσύρεται (όπως ο ήλιος), μα παραμένει εκεί αμετάθετο έστι (τον κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ουδ’ ανθρώπων εποίησεν, αλλά ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα, απ.30. Ηράκλειτος).

7. Μια γνώση-δύναμη ανεξέλεγκτη κι εξουσιαστική, που αποσπάστηκε κι αυτονομήθηκε από την κοινωνία και τις βουλήσεις των ανθρώπων και μετέτρεψε τον κόσμο του ανθρώπου σε οίκο εμπορίου, αγορά εργασίας και καταναλωτών.  

7. Μια γλώσσα που μονοπωλεί και δεν κοινωνεί (δεν αφουγκράζεται και δεν μιλά της πάσχουσας ύπαρξης το οδυνηρό σάλεμα).

8. Μια χωροχρονική αλήθεια- δόξα που δεν έχει κέντρο- εστία, όπως η υποταγμένη πολιτική δεν έχει πλέον κέντρο της το Δήμο (Πνύκα).

9. Κι ενώ όλα τα παραπάνω μένουν ανοιχτά για διάλογο και όλοι μιλούν δικαιολογημένα  για την ανάγκη της παιδείας, αρχίζει να εμφανίζεται  εδώ πάλι η θεμελιώδης διαφορά. Ενώ εμείς ως παιδεία βλέπουμε την ανακάλυψη της αλήθειας των πραγμάτων και την κατάκτηση μέσα από  τη γνώση και τις  τέχνες  (όλων των ειδών) της δυνατότητας να υπάρξουμε και να πραγματώσουμε τον εαυτό μας: ν’ αποτινάξουμε το ζυγό και να εργαστούμε για να οικοδομήσουμε μια νέα Ελλάδα, εκείνοι (οι Τροικανοί) ψάχνουν να βρουν τρόπο και επιχειρήματα ώστε ν’ απαρνηθούμε θεληματικά τη ζωή μας, τον πολιτισμό και τη δημιουργικότητά μας και να προσαρμοστούμε στην κατάσταση του προτεκτοράτου και του φτηνού εργατικού δυναμικού που συνεπάγεται ο καταμερισμός εργασίας που εκείνοι αποφάσισαν.

10. Δεν κλείνουμε τα μάτια μας  βεβαίως την πραγματικότητα,  γιατί είναι ακριβώς αυτή που με «τόλμη και αρετή» έχουμε ν’ αλλάξουμε!

Κώστας Τσιαντής

26-11-2015.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
ΠΑΤΉΣΤΕ Εδώ:
[1]ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ 34.00+ ΕΡΤ3 26-11-2015.
[2] ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗς ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ-ΠΟΡΙΣΜΑ. 
[3]ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ  ΝΟΕ 2015.